خاطره سارا خانم
سلام دوستان عزیزخوبیدبلاخره بعدازچندوقت گفتم یه خاطره بزارم براتون اول یه بیوازخودم براتون بدم بعدبریم سراغ اصل مطلب:من ساراهستم18سالمه که یه داداش بزرگترازخودم دارم ومامانم معلمه بابامم مغازه داره واهل کرمانیم یه روزتومدرسه نشسته بودیم که یه چندتایی ازبچه هاواردکلاس شدن وهیچ کدوم حال خوشی نداشتن همشون گریه میکردن منم همونطوری کتاب میخوندم که وقتی سرموبالااوردم دیدم یکی ازبچه هانشسته رونیمکت ورفته رفته حالش داره بدترمیشههمونطورسرش کم کم ازبالاپایین اومدوخواب رفت که هرچی دوستاش زدن توصورتش بلندنشدمعلم هنوزواردکلاس نشده بودکه دوستاش شروع به جیغ ودادکردن که سیماا.سیمابلندشومعلم عربی واردکلاس شدوبادیدن بچه سریع بردنش دفترحالانکه بچه های کلاس ماخیلی فضول تشریف داشتن همه رفتیم بیرون که بادادناظم برگشتیم داخل کلاس بعدازاینکه معلم اومدتوکلاس چه نصیحت هایی میکردحوصله سربربعدازچندمین صدای آژیرامبولانس به گوشم رسیدناظم مدرسه اومدسرکلاس ماوبه معلم گفت اگراجازه بدین یکی ازدوستاش روبفرستین ماازخانوادش اجازه بگیریم بامابیادبیمارستان که باهاش راحت باشه وقتی خانم ناظم به دوستاش یه نگاه انداخت دیدهیچکدوم حال مساعدخودشونوندارن ازبچه های دیگه کلاس کمک خواست که به دلایلی هیچکدوم کمک نکردن من یهوحس بزرگونم گل کردگفتم من بیام که ناظم قبول کردوقتی وارددفترشدم ناظم گفت عزیزم کمک کن دوستتوبزارن روی برانکاردبااینکه من اصلاباهاش دوست نبودم خیلی دلم براش میسوخت وکمک کردم ناظم هم زنگ زدبه مادرم اونم اجازه دادبلاخره سوارامبولانس شدیم امبولانس همش توخیابون اژیرمیکشیدکه من ازترس داشتم میمردم نمیدونم چرادستام سردشده بودومیلرزیدناظم گفت تورواوردم کمکم کنی نه اینکه خودت بترسی بلاخره رسیدیم بیمارستان که دکتروقتی اوضاعش رودیدگفت خوب که زودرسوندینشوگرنه میرفته توکمابلاخره بستریش کردن منم کنارش نشستم وکتابموازکیف دراوردم شروع به خوندن بخش های زیست کردم(علاقه زیادی به زیست دارم میمیرم براش)یه دوساعتی خوندم که ازخستگی کنارتخت دوستم خوابم بردباصدای مادردوستم که داشت یه چیزایی میگفت به ناظم بیدارشدم دیدم این مادراصلابراش مهم نیست که بچش مریض شده ومیگه به جهنم که شدنمیبردینش بیمارستان میرفت توکمامیمردمنم باداداشش حال میکردمازتعجب چشام گردشده بودکه عجب مادری(مادرش باارایش خیلی بدوباچهره ای برازخشونت اومده بودبیمارستان)همینطورکه داشتم بهش نگاه میکردم مادره داشت به طرف من میومدخیلی ترسیده بودم گفتم لابدمیخوادمنوبزنه(چون فکرکنم دست بزنشون خیلی خوبه سه بارهم تومدرسه دخترش منو به قصدبدی زد)اومدجلوم گفت چه دخترخوبی بازم شمادوستای صمیمی خودش که ولش کردن شماکمکش کردی ممنون ازترس لال بودم چیزی نگفتم مادرش نشست روصندلی تازه ساعت1/20ظهربودمامانش توفکربودکه من بازم کتابموبرداشتم مشغول خوندن زیست بدن انسان شدم که مادرش وقتی دیددارم کتاب میخونم شروع کردبه صحبت بامن همیشه ارزویه دختری مثل شماروداشتم ای کاش این بچه دخترمن نبودوتوفرزندم بودی که من گفتم حالاسیمادخترشماست نبیداینطوری باهاش رفتارکنید(راستش خودم تافرداش نمیدونستم مریضیه سیماچی بودفرداش تومدرسه ازدوستاش پرسیدم)بعدازچندمین سکوت دیدم سیمابهوش اومدسریع ازتخت پریدم پایین ودکترروصدازدم وقتی اومدیه سری توضیحات دادکه من یه مقداری شون روفهمیدم بیشترشون رونه وگفت یه سری امپولا(الان دقیق اسمشون رونمیدونم )بایدتزریق کنه بعدازرفتن دکتریه پرستاربایه دونه سینی وارداتاق شدگفت عزیزم برگردامپولاتوبزنم منم همینطورکه باپام سینی روتکون میدادم داشتم نگاه میکردم که دیدم خیلی ریلکس سیمابرگشت وامپولشوزداولی زدچیزی نگفت دومی زدبازم جیکش درنیومدباخودم گفتم این دیگه کیه من اگه جاش بودم الان سقف روسرم خراب بوداماسومی روکه پرستاره واردکرداول تحمل کردبعدبلندگفت اخخخخخخخخخخ ایییی که اونم تمام شدتودلم گفتم اهااین شدامپول بی سروصدا که مزه نداره سرچهارمی پرستارگفت یکم دردداره تحمل کن ازهمون لحظه که واردکردپیچ وتاب میخوردتالحظه ای که مادرش یه دادبلندسرش زدبعدم مادرمن اومددنبالمم بعدازکلی صحبت که ای کاش دخترمنم مثل بچه شمابودمافتیم خونهممنون ازاینکه خاطره روخوندین ببخشیدبیمزه بودوچشاتون دردگرفت انشاالله دفعه دیگه جبران میکنم براتون فقط نظریادتون نره که بدونم خاطره بزارم یانه فداتون
پ.ن1:من هیچ وقت به دلایل منفی بودن این دختره باهاش دوست نبودم امادلم سوخت وبهش کمک کردم
پ.ن2:مریضی اون بچه مثل اینکه ازاینجایی شروع میشه که بامادرش دعوامیکنه توخونه ومیادچندتاقرص خواب بادزبالاپشت هم میخوره واین مشکل براش پیش میاد
پ.ن3:مواظب فرزندانتان دراین سن باشیدکه دست به این کارهانزنندچون دیدم خیلی بده
پ.ن4:مرسی که خوندین یاحق بای
نیلو جون هم گفت جانم؟چی شده؟چرا گریه میکنی؟به شهرام گفت چی شده؟شهرام گفت هیچی نشده الکی گریه میکنه[پوکر]از بغل نیلو جون اومدم بیرون گفتم اصلنم الکی گریه نمیکنم بعد برای نیلو جون همه ماجرا رو تعریف کردم و نیلوجون هم هم طرف منو گرفت هم طرف شهرامو.بعدشم برام غذا اورد که بخورم.شهرام گفت غذاتو خوب بخور بعدش باید داروهاتو بخوری.غذامو یه ذره خوردم بعد باهاش بازی میکردم.شهرام گفت تو که نمیخوری پاشو بریم تو اتاق داروهاتو بدم بهت.بدو.مثل جوجه اردک مظلوووووووم و اروم پشت سرش رفتم تو اتاق.نشستم رو تخت.شهرامم خیلی ریلکس داروهامو چید لبه میز.امپولامم جلو گذاشته بود.به خاطر غذایی که خورده بودم و قبلشم از صبح معده ام خالی بود معده ام غذا رو قبول نمیکرد و سریع پریدم تو دستشویی همه رو گلاب به روتون بالا اوردم.اومدم دوباره تو اتاق شهرام گفت خوبی؟گفتم اوهوم.اگه امپول نزنی بهم خوب ترم میشم.اومد نشست کنارم گفت عزیز من داروهات به خاطر خودته اگه سخت میگیرم بهت تو این چیزا به خاطر خودته قربونت برم.بلند شد امپولامو اماده کرد بهم گفت اماده شو عزیزم تا من پنبه و الکل میارم.رفت بیرون.منم نشستم همینجور.چند ثانیه بعد نیلوجون و شهرام با هم اومدن داخل اتاق.گفتم شهرام نزنم.خواهش.
منم گریه میکردم.اومد امپول رو دوباره بزنه نیلوجون نذاشت.گفت نمیخواد بزنی اصلا بذار بابات بیاد بابات انجام میده.بقیه امپولاش رو نمیخواد بزنی سرمشو وصل کن فقط.بعدشم برو بیرون.سرمم رو وصل کرد یه ذره گریه کردم دوتا امپولامم ریخت داخلش یکیش مسکن بود باعث شد خوابم ببره.موقع افطار با صدای اذان بیدار شدم.سرمم رو کشیدم رفتم بیرون دیدم پدرجون هم اومدن و دارن افطار میکنن.نشستم پیششون و کلی حرف زدیم و دور هم بودیم حال منم یه ذره بهتر بود.یه ذره حلیم خوردم حالم بد شد دوباره.بعد از افطار پدرجون گفت شهرام برو داروهای دختر گلمو بیار ببینم دکترش چی بهش داده.متوجه شدم منظورش امپولاس.گفتم پدرجون؟گفت جونم؟گفتم میشه نزنم؟شهرام ازپشت گفت نخیر نمیشه.(کی با تو بود اخه؟
)پدرجون هم گفتن این دفعه نمیشه عزیزم چون حالت خوب نیست.حالا هم اماده شو تا من بیام.امپول معده ام که شهرام زد فقط 1 میلش تزریق شده بود و بعدشم که دیگه نزد به خاطر همین یکی جدید اماده کرد پدرجون.شهرام گفت پاشو بریم تو اتاق رو تخت بخواب.دستمو گرفت برد تو اتاق.نشست رو تخت خودش منم رفتم دراز کشیدم.شهرامم کنارم دراز کشید پاهاش رو گذاشت رو پام با دستش هم کتفمو گرفت که کلا نتونم تکون بخورم.پدرجون اومد داخل اتاق از اولش باهام شروع کرد حرف زدن که حواسم پرت بشه و اینا.پنبه رو کشیدن من سفت کردم.پدرجون گفتن نشداااا قرار نبود اذیت کنیااااا.با بغض گفتم دست خودم نیست به خدا.
بالا آوردم زدم زیر گریه مامانم سریع پتورو جمع کرد بابام دل داریم می داد که چیزی نیست دارو می دم خوب می شی عزیز دلم بعد دفترچه آورد شروع کرد نوشتن گفتم سردمه گفت صبر کن بابایی الان پتو می یاره مامان مامانم اومد پتو انداخت روم یکم بغلم کرد بابام رفت دارو گرفت نیم ساعت بعد برگشت اومد تو اتاق گفت عزیزم رو شکمت رو پای مامان بخواب مامانم بلند شد من رو پاش خوابیدم بابام پوشش سرنگ و باز کرد یه شیشه بی رنگ و شکست در پوش سرنگ و برداشت سوزن و که دیدم بلند شدم مامانم گفت چرا پا شدی گفتم می خواد سوزنم بزنید بابام دید خیلی ترسیدم اونارو گذاشت کنار اومد بغلم کرد و صورتم دست کشید گفت نبینم اشکاتو گفتم بابا سوزن نزن گفت عزیزم قول می دم یواش بزنم کلی التماسش کردم و گریه کردم ولی مرغشون یه پا داشت بابام به زور خوابوندم رو پای مامانم منم مثل چی گریه می کردم بابام دو تا آمپول جلو چشمام آماده کرد یه پد برداشت اومد بالا سرم شلوار و لباس زیر و کامل داد پایین کلی هم الکل زد منم با گریه التماسش می کردم 
خب من دردوران بچگیم خیلی شلوغ بودم وهمه پسراازم میترسیدن تومهدوپیش دبستانی مختلط بودیم ومن ازچارچوب دربالامیرفتم ووقتی پسرامیومدن که بیان داخل من میپریدم روشون ( خیلی هیجان داشت )وهمشون میخوردن زمین وتنهاچیزیکه ازش میترسم ازگذشته تاالان آمپول وگربه اس مدرسه مایه درخت به داشت ویع بارمن رفتم ازاون بالاوازاونجاخودمورسوندم به یه چیزه نیزه مانندی که ازدیوارزده بودبیرون( هنوزم موندم اون براچی اونجا بودولی ازروزی که وارداونجاشدم میخواستم فتحش کنم
وخلاصه منوبردن واول خونوبنداوردن نمیدونم یه پمادی بودزدن بنداومد( فک کنم )بعدبامدیرمون رفتیم یه اتاقی نمیدونم براچی بودخوب5سالم بودبعدمن خیلی ترسیدم( برااولین بارازیه جاترسیدم )یه تخت خیلی بزرگی اونجابود( شایدگ من زیادی کوچولوبودم )بعدیه خانمی اونجابودگف بخواب روتخت منم خوابیدم که وایی چقدرسرددددبود( حس فاجعه ای بوددلم براخودم سوخو چقدربی کس موندم )وبعدش نمیدونم اون دستگاهی که بالاسرم بوداومدپایین یامن رفتم بالا!( بخداهمه ایناکه میگم عینه یه هاله اس توذهنم خوب یادم نمیاد )بعداومدم پایین که البته کل قدمن اندازه ارتفاع تخت بودکه بعدش دیدم بابام اونجاس تامنودیدکلی نازم کردوکلی مدیرمونودعواکردکه شمامسولین اگه بچم میمردچی اگه ضربه مغزی شده باشه اگه بینیش کج شه اگه چشمای آبیش( اینوخودم اضافه کردم چون عاشق چشمامم
کورشه )اگه فلج میشد....مدیرمونم گف حالاآقای....صبرکنین فعلاکه چیزی نشده! بابای من میگف چیزی نشده خانم دخترمن افتاده ازرودرخت شمامیگی هیچی نشده ازتون شکایت میکنم مگه شهرهرته!
خلاصه ماموندیم تادکتراومدومنودید( یه آقایی بودبسی بلندددددشایدم من کوتاه بودم ولی نه اوم بلندددبودچون من الان175سانت قدمه واصلن جزوه افرادکوتاه قدنیستم )بعدگف ماشالله خیلی شیطونی خانم کوچولو( کوچولوع....! )آخه بالای درخت چی میکردی؟ من وقصیرگربه بود
)داییم حرصش دراومدکیف مامانم برداشت کوبوندتوسره بابام گف ببند....بابام گف وای ترسیدم خلاصه داییم حرص خوردوبعدچن دقبقه پاشدورفتیم وبعدم معلوم شدچیزه خاصی نشده وولی تاهمین چن سال 
دکتر محترم گفتن از اون جایی که ژن بدی دارم پوسیدگی دندونم بیشتر برای همونه به خاطر همین هنوز هم رفت و امد من ادامه داره یک روز بسیااار گرم صبح به من نوبت دادن مامانمم همراهم اومد رفتیم اونجا استرسم کمتر شده بود ولی بازم اروم نبودم هی میخواستم بگم میشه ازاون قرصا بم بدین. ولی خب گفتم زشته اخرشم نگفتم سورنگ بی حسیش فلزی بود منم هی نمیخواستم نگاه کنم هی نگام می افتاد بشتا نزدیک میکردن خیلییی اتوماتیک وار دهنمم بسته میشد دفعه سوم فقط بااخم نگام کردن منم باز باز کردم درد زیادی نداشت ولی متوجه سوزن میشدم و حس بدی بود دو ساعت تمام رو صندلی نشسته بودم اخرش میخواستن اره بکشن سرم میرفت عقب که اونجا گفتن تو چرا اصلا زور نداری بچه جان یه حرکت میزنم یک متر میری عقب نیم متر میای جلو منم محکم خودمو گرفتم که تاثییر زیادی نداشت برام مسکن نوشتن گفتن هر 8ساعت بخور به مامانمم گفتن به (بابام) بگو چند شیفته کار کنه که خدا روزی منو تو دهن این دختر گذاشتهالبته به شوخی البته راه حل ازدواجم گفتن که شوهر کنم ولی گارانتی دندون دهنم کاملا بی حس بود هیچی نمیفهمیدم بالاخره رفتیم خونه خوابیدم البته قبلش قرص خوردم بعد از 5ساعت به زور مامانم بیدارشدم میخواستیم بریم خونه خالم دختر خالم زایمان کرده بود شام دعوت کرده بود خیلییی وقت بود مهمونیا رو به افق محو و نیست شده بودن نمیتونستم نرم واقعا رفتیم اونجا نیم ساعت نشده دندونم دردش بیشتر شد اونجا بم قرص دادن ولی خوب نشدم اصلا نمیتونستم دهنمو باز بکنم هوا میخورد تیر میکشیدسرمم درد گرفته بود تو اتاق بودم با رضا و بابام که بابام با دکتر تماس گرفت گفت مشکلمو و اینکه قرصش اثر نمیکنه گفتن یه مسکن تزریق کنم رضا میخواست بره بگیره قبول نکردم گفتم عمرا اینجا امپول بزنم رضام بالبخند گفت نه که تا حالا اینجا نزدی بعدشم چه فرقی میکنه(مراسم پسر خالم خونه خالم کلی امپول زدم) منم قبول نکردم. اونام گفتن خودت درد میکشی رفتن باز امیر اومد خیلی اصرار نکرد چراغا رو خاموش کرده بودم سرم رو پای امیر اروم گریه میکردم اومدم ب ه امیر اشاره کنم اب بیاره دیدم چشماش بستستکونش دادم دیدم خوابه قیافم واقعا دیدن داشت اون لحظه بیخیال اب شدم به هر بدبختی مامانم ول کرد و تصمیم رفتن کردن ولی خب یک ساعت داشتن خداحافظی میکردن واقعا کلافه شده بودم رفتیم خونه مامانم اینا داشتن اماده خواب میشدن رضا اومد منم تو اتاق بودم اومد تو اتاق گفت بهترنشدی منم کلا دپ شده بودم سرمو تکون دادم گفت اشکال نداره الان خوب میشی بخواب باز سرمو تکون دادم گفت بخواب درد نداره کلی فشار اوردم به خودم گفتم دروغ نگو اونم نشست به حرف زدن دیدم خیلی داره دیگ نصیحت میکنه خودم خوابیدم اونم خندید گفت افرین خب چی میشد از اول همکاری کنی الان تموم شده بود داشت اماده میکرد من باز گریم گرفت گفت نگاه نکن وقتی زد واقعا به دردی که تو خاطره ها از مسکن گفته بودن پی بردم تاب میخوردم در بیاره اونم نامردی نکرد تااخرش زد خیلی بد بود گفتتمومممم حالا راحت بخواب منم چشمام خیس نگاش کردم گفتم خیلی درد داشت گفت خب تقصیره من نبود که منم گفتم جریمت اینه که امشب همینجا بمونی اونم خندید گفت چه جریمه سختیم هست لباسشو عوض کرد گفت من رو زمین بخوابم دلم سوخت گفتم نه بیا رو تخت منه بدبخت با اون همه درد رو زمین خوابیدم ولی زود خوابم برد. زیاد شد نمیدونم. زندگی به کام
که برای همه دردسر سازه . پریشب داشتم اتاقمو جمع و جور میکردم که یهو پهلوم درد گرفت . رفتم به مامانم گفتم ولی از اونجایی که من برای از زیر کار در رفتن خیلی از این بهونه ها میارم مامانم زیاد اهمیت نداد 
منم که خواهر دو قلوی پسر شجاع
(چون دوست بابامه باهامون شوخی داره وگرنه که ...
خداحافظ
بیوگرافی:من هستی هستم15ساله ساکن شمال یه برادردارم که14سالشه ویه مادرکه معلمه ویه پدرکه مهندسه خب حالافکرکنم یه اشنایی پیداکردین بریم سراغ خاطره:چندهفته پیش برای مسابقات رفته بودیم شیرازجاتون خالی خیلی خوب بود
داشتم روتخت دست وپامیزدم که سرپرستمون گفت هستی پاشوبریم دکترمنم که بانگاهی پیروزمندانه
الانم وقت استراحتمه. اگه بد نوشتم بگید دیگه ننویسم . مرسی که خوندین